Drie kunstwerken bij Ferwert als 'een baken in het landschap'

Een bijzonder initiatief onder de vlag van Sense of Place is zeker Ligthlines, dat de historische band tussen Ferwert en Ameland uitbeeldt en versterkt, zoals Sjak Papma van dorpsbelangen dat noemde tijdens een informatiebijeenkomst aan de zeedijk bij Marrum.

Het ontwerp van Rob Sweere toont drie 10 meter hoge kunstwerken als ‘een baken in het landschap’ die een zichtlijn creëren vanuit het dorp via het bos van de voormalige Camminghastate en de zeedijk naar Ameland. In donker wordt de 10 kilometer lange lichtlijn tot het eiland zichtbaar, terwijl overdag vanaf de drie kunstwerken ‘de omgeving beleefd kan worden’, maakte Papma duidelijk. 

De kunstwerken krijgen de namen Slaper, Dromer en Waker, verwijzend naar de types zeedijken in het gebied. Als alles meezit kan dit plan in 2023 gerealiseerd worden. 

Volgens Papma zijn er nog veel meer mogelijkheden met kunstwerken als iconen langs de Waddenkust. Die lijn zou volgens de Ferwerter doorgetrokken kunnen worden tot Denemarken of nog verder.

Het plan voor de kunstwerken werd gepresenteerd in Het Lage Noorden voorheen recreatiebedrijf De SeedyksterToer, waar Stephan van der Valk en Sandra Jansen sinds vorig jaar aan de zeedijk bij Marrum een ontmoetingsplek creëren voor met name kunstenaars en kunstliefhebbers. 

Het initiatief voor deze bijeenkomst kwam van Dorpsbelangen Ferwert-Hegebeintum en Sense of Place, dat met wijlen Joop Mulder aan het roer tal van culturele projecten langs en op de zeedijk initieerde en ondersteunde met als doel een vitale Waddenkust. 

Wendy Gooren van Sense of Place benadrukte de doelstellingen die Joop Mulder voor ogen had: de kwaliteit van het gebied uitvergroten door landschapsontwikkeling en kunst met elkaar te vermengen. 

'Stroperig'
Aan de aanwezige raadsleden werd duidelijk gemaakt dat het bij alle initiatieven van dit soort projecten in de procedures en vergunningaanvragen bij de gemeente Noardeast ontbreekt aan een ambtenaar die de initiators wegwijs maakt. 

Marie-Louise Meuris uit Blije gaf als voorbeeld van 'stroperigheid bij instanties' dat de projectgroep van de Terp fan de Takomst uiteindelijk zelf de teugels maar in handen nam, omdat het allemaal veel te lang duurde als dat overgelaten werd aan provincie, gemeente en anderen die er allemaal ‘iets  van moesten vinden’. Meuris benadrukte zo dat de projectgroep er vorig jaar zelf voor zorgde dat alles in een stroomversnelling kwam en alleen daarom nu al toegankelijk is voor publiek.